dissabte, 19 de gener del 2019

Personas introvertidas y extrovertidas

Esta persona medita
 antes de tomar una decisión
Debe ser una persona introvertida
He pensado muchas veces en la suerte que tienen las personas extrovertidas, quizá lo he hecho porque yo no lo soy tanto y admiro a los que tienen la facilidad de serlo.

Hay quien prefiere quedarse en casa antes de tomar una decisión mientras otros necesitan compartir sus problemas y pensamientos con los demás antes de tomar una decisión sobre lo que desean hacer. Ambas cosas y posiciones son válidas pero son dos formas muy diferentes de comportarse en la vida y que siempre me han hecho meditar sobre la situación.

Este chico parece extrovertido.
Está alegre y
atrae la atención
El asunto verdaderamente importante creo que está en que ninguna de las dos situaciones sean un obstáculo en la decisión que haya que tomar. Normalmente los que somos un poco introvertidos pensaremos mucho antes de decidirnos por lo que sea, sobre todo si ésta va a afectar a alguien: amigos, familiares, conocidos y quizás desconocidos, ya que no deseamos hacer daño sin querer. Cuesta exteriorizar nuestros pensamientos, pero eso sí, sin perder la independencia ni depender de nadie.

Creo que las personas extrovertidas son apasionadas, alegres, afectuosas y con facilidad de palabra y que no les importa equivocarse, son espontáneos y atraen con facilidad la atención de los que tienen a su alrededor, aunque pienso que su mayor temor pueda ser “sentirse solos”.

Entre esta dos imágenes
Hay que encontrar
el equilibrio
Creo que ninguna de las cuestiones, ser introvertido o extrovertido en exceso es fatal, pero lo mejor sería el intermedio. Es por ello que deberíamos trabajar para conseguirlo. Si uno quiere ser más comunicativo hay que hacer un esfuerzo y abrirse a los demás si desea ser mas sociable. Si uno es excesivamente introvertido también ha de esforzarse para no sentir el rechazo de los demás ante un protagonismo exagerado.

Introvertido o extrovertido… hay que descubrir cómo dar lo mejor de uno mismo y sentirse feliz para liberarse de cargas innecesarias y de presiones inútiles. ¡Actuar!

Conseguir la seguridad en ti mismo, aprovechando al máximo nuestras capacidades. ¿Seremos capaces?, no se sabe…
pero hay que intentarlo.

Mary Luz 

3 comentaris:

Miquel M. ha dit...

Es ben cert que hi ha persones que són molt reservades i altres que són més espontànies, a vegades potser massa i tot. No hi ha dubte que, com en moltes altres coses, i com ja deien els romans (in medio virtus), lo ideal seria arribar a un terme mig, i com ens recomana la Mary Luz, aconseguir la seguretat d'un mateix. Les nostres relacions socials hi guanyarien molt.

Unknown ha dit...

JO sempre he sigut extrovertida i una mica llençada,pero voldria creura que en cap moment
he sobrepassat cap límit, la meva intenció ha sigut la de ajudar a integrar-se, pero no imposar-me,
Dolors Fita

Unknown ha dit...

Querida MaryLuz, yo hace tiempo que no puedo hacer nada aprisa y creo que encontrarte con

un amigo/a no es perder el tiempo, al contrario, es llenarte de amistad. A veces buscando
algo me sale alguna foto o escrito de algun Congreso, me siento y recuerdo y te aseguro que
es la mejor medicina.
Este contacto que tengo con vosotros es muy valioso para mi.
Un abrazo para este grupito tan especial

D, Fita